Untitled Document เรื่องข้าวของเครื่องใช้ใจ ไม่ใช่ จักรยาน เรื่องราวนี้เกิดขึ้นเมื่อปี 2007 จากความตั้งใจของใช้สองพี่น้องคู่หนึ่ง โกหนุ่ม และ เสืออ้น  จากการที่ เสืออ้นควักกระเป๋าจักรยานมาตราบใดยี่สิบกว่าปีที่แล้ว สมัยนั้นจักรยานเสือหมอบ คนไทหาน้อยคนนักที่จะขี่ ด้วยความที่เสืออ้นชื่นชอบกีฬาประเภทมาราธอน จึงเกิดความนึกว่า อยากขี่เสือหมอบคันนี้ ไปให้ถึงเชียงใหม่สักครั้ง  แต่นั่นก็เป็นเพียงความตั้งใจ  ที่ไม่ได้สนองมัน กาลยุคได้ล่วงเลยมากว่ายี่สิบปี  เสืออ้นมีครอบครัว และมีลูก จนเรียกได้มาว่าโตแล้วมีงานการที่ดินดี  ต่อจากนั้นวันนึง ตะโกหนุ่ม น้องชายตัวแสบที่ชอบหากิจกรรมประเภท X-tream มาเล่น แล้ววันนั้นเองเสือหนุ่มก็ยกมาจักรยานคันใหม่ที่เพิ่งซื้อมาริขี่แนวท่องเที่ยว กระโดดขึ้นลงฟุตบาทเป่าบ้าง มาโชว์ให้พี่ชายดู  แล้วก็เชื้อเชิญให้พี่ชายคือพยัคฆีอ้นลองขี่  จากนั้น…เสืออ้นบอกว่า ถ้าข้าจะ ขี่ ข้าไม่ขี่เท่าใกล้ๆ นะ นี่เลย กทม.-เชียงใหม่เป็นไงล่ะ…. อุ้ยยย…งานเข้าแล้วเรา เล่นเชียงใหม่เลยเหรอ….ด้วยความที่เข็ดขยาดเสียหน้า เลยรีบตอบไปว่า  งกงันที่ใดวะ… ฮ่าๆ ( ตอบด้วยเสียงสั่น) หลังจากนั้นไม่นมนานกาเล ก็เริ่มวางโครงการว่า จะเนรมิตยังไงดีกับรถตะโกหมอบคันนี้ ให้ไปถึงเชียงใหม่ได้ เพราะมันถูกจอดเก็มานานกว่ายี่สิบปี โดยที่ไม่ค่อยได้ไปแตะมันเลย  การสืบเสาะหาร้านปะเสือหมอบระดับประเทศเริ่มขึ้นโดยเสือหนุ่ม รีบไปตั้งกระทู้ถามในเว็บจักรยานทันที http://www.thaimtb.com และแล้วก็มีผู้ใจดีมาสู่ตอบ ว่าพูดถึงเสือหมอบ […]

Untitled Document ก่อนสิ้นปี หนุ่มสาวที่ทำงานหลายคนคงนั่งมองทิวาลาพักร้อนกันตาปริบๆ ว่าจะออกร่อนเร่รวนแรมไปยังถิ่นฐานไหนดี ซึ่งสายทีมธุรกิจอีแมกกาซีนก็มีสถานที่ท่องเที่ยวดีๆ ส่วนการหนีขึ้นดอยไปเขตไกลที่จะช่วยสร้างอีกหนึ่งประสบการณ์ให้นักเดินทางได้จดจำไม่รู้เลือน ในการออกสู่แหล่งหล้ากว้างครั้งนี้ ทีมงานรื่นเริงเลือกที่จะไปเหยีบจังหวัดเชียงใหม่ ซึ่งเป็นที่ตั้งของจุดอยากปลายทางอย่าง ดอยผ้าห่มปก ที่ถูกจัดแหวมีความเถินเป็นอันดับ 2 ของประเทศชาติรองจากดอยอินทนนท์ และเพื่อให้ได้อรรถรสในการท่องเที่ยวแบบเต็มเม็ดเต็มหน่วยสูตร เราจึงร้องขอมุ่งหน้าไปยังเชียงใหม่ด้วยรถไฟ ปู้น ปู้นนน โดยเริ่มสตาร์ทขบวนขวางที่หัวลำโพงในพนักงานตรวจตราเย็น บรรยากาศของตู้นอนชั้น 1 ด่วนพิเศษ ยังดำรงอยู่เป็นเช่นเดิม ที่บรรดานักท่องเที่ยวชาวต่างแว่นแคว้นมักจะนิยมใช้กันฉบับแพร่หลาย จนปางจะพูดได้เลยว่า มีมากกว่าชาวไทยเสียซะอีก นั่นเพราะฝรั่งมังค่าเขากล่าวว่า การเดินทางด้วยรถไฟให้ทั้งความปลอดภัยพร้อมด้วยตวามสะดวกสบาย ซึ่งไฮไลท์เด็ดสรรพสิ่งการใช้บริการรถไฟไทยคงหนีไม่พ้นความคึกคักของตู้สเบียงที่แม้ว่าราคาข้าวของเครื่องดื่มจะแพงหูฉีกไปสักนิด แต่ด้วยเสียงเพลงเพลินๆ ลมเย็นๆ และข้อความเป็นมิตรของเกลอร่วมเดินทางกลับกระทำการให้นี่คือพาหนะที่หลายคนจำเป็นยกนิ้วให้ ระยะเวลาในการเดินทางสำหรับหัวรถจักรเย็บผ้าจากเมืองหลวงมุ่งหน้าสู่เชียงใหม่นับรวมๆ แล้วก็ราว 12 ชั่วโมง โดยรุ่งอรุณของอีกวันใหม่ คุณยังจะได้ประสบถ้ำขุนตาล ซึ่งขอการันตรีเลยว่าน่าตื่นเต้นไม่ใช่น้อย แม้จะไม่เห็นวิวทิวทัศน์ถึงกระนั้นความมืดและเสียงที่อื้ออึงมากขึ้นคือมนต์สเน่ห์ของการลอดถ้ำแห่งนี้   หลังจากนั่ง นอน ดื่ม ด่ำป้องมาครึ่งวันเต็มๆ ในที่สุดก็ถึงสถานนเชียงใหม่ ซึ่งคับคั่งไปด้วยสองแถวแดงน้อยใหญ่กับบรรดาสิงห์นักขับที่ออกลูกมาแร้งทึ้งเหล่านักท่องเที่ยวให้รุ่งโรจน์รถของตนเพื่อไปยังที่หมาย สำหรับการจะไปดอยผ้าห่มปรก สิ่งแรกที่คุณควรทำคือพาตัวเองให้ไปถึงอู่รถยนต์ช้างเผือก ซึ่งจะมีทั่วรถสองราวและรถบัสสีส้มขับทะลุไปถึงอำเภอฝางด้วยเวลาราวๆ 2 ชั่วโงครึ่ง จากนั้นจึงโบกรถไปตามภาวะให้ถึงอุทยานแห่งประชาชาติดอยผ้าห่มปก แต่เกี่ยวด้วยอานิสงค์ละการเป็นคุณครูอาสาในเมื่อก่อน งานนี้ฝ่ายงานอีแมกกาซีนจึงโดดลงจากสองละแวกแดงราคาหัวละ 70 บาท จากท่ารถหัตถีเผือกลงมาแหมะอยู่ที่ว่าการอำเภอไชยปราการแล้วจึงขึ้นกระบะคันโก้ของครูดอยลัดเลาะเลาะเส้นทางไปจนถึงอุทยานแห่งชาติดอยวัตถาภรณ์ห่มปก […]

Untitled Document เชียงใหม่ เป็นจังหวัดซึ่งมีสถานที่ท่องเที่ยวมากแยะมากนับ เที่ยวกันได้ทั้งสิ้นทั้งปีโดยเฉพาะหน้าหนาวประมาณปลายเดือนตุลาคมอาบันเดือนกุมภาพันธ์ บูรีเชียงใหม่อากาศกำลังเย็นสบาย ครบครันต้อนรับนักท่องเที่ยว มองไปทางไหนก็รู้สึกสดชื่นสบายตา และเมื่อมาถึงเชียงใหม่แล้ว นอกจากผมจะตะลุยเที่ยวและแวะชิมเหยื่ออร่อยขึ้นไปชื่อกันแล้ว การหาที่อาศัยใกล้ๆ แหล่งท่องเที่ยวในตัวเมือง ก็ทำให้ชีวิตการเดินทางในเชียงม่วนขึ้นอีกไม่น้อย ไปเที่ยวเชียงใหม่ครั้งนี้เพื่อนผมที่รู้จักแนะนำทางว่า ถ้าไปเที่ยวแถวใจกลางเมืองลองแวะพักที่ โรงแรมยู เชียงใหม่ (U Chiang Mai Hotel) ดูสิ เขาตั้งอยู่ใจกลางเมืองเชียวน่ะ เดินทางไปเที่ยวที่ไหนก็สะดวก ห้องระยะดิบพอดีไม่มากไม่กระจิดริดเกินไป สงบ งดงาม เหมาะกับการมาชาร์จแบตในวันพักผ่อนเป็นที่ซู้ด! หลังจากนั้นไม่กี่วัน ผมก็ได้เช็คอินที่โรงแรม ยูเชียงใหม่ ตามคำบรรยายเล่าที่ได้ยินมา และก็พบว่าสิ่งที่ได้รับ และพบมองดูจากงานบริการของโรงแรมแห่งนี้ไม่เกินจริงเลยสักนิด ยู เชียงใหม่ โฮเต็ลบูติกแบบล้านทุ่งที่ผสมผสมผสานระหว่างวัฒนธรรมล้านนาโบราณ กับวิถีชีวิตยุคใหม่ ออกชนิดโดยใช้เสน่ห์ของบ้านไม้โบราณที่เคยเป็นจวนผู้ว่าราชการจังหวัดเชียงใหม่ เกลี่ยปรุงให้เป็นโรงแรมขนาด 41 ห้อง โดยคงเอกลักษณ์ของตัวจวนไว้ดั้งเดิม เพียบพร้อมเกี่ยวกับสิ่งอำนวยความสะดวกครบครัน หากเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าก็มีบริการนวด, ห้องฟิตเนส, สปา, สระว่ายน้ำกลางแจ้ง เหมาะกับวันพักผ่อนจริงๆ ยู เชียงใหม่ เป็นโรงแรมในแรกที่อุดหนุนบริการห้องพักตลอด 24 ชั่วโมง ทำเป็นเช็คอินเวลาใดก็ได้ และเช็คเอ้าต์ได้ในเวลาเดียวกัน และอุดหนุนบริการอาหารเช้าที่อาจจะเลือกรับประทานได้เวลา ทุกสถานที่ที่ในบริเวณโรงแรม และยังบริการจัดเตรียมการสิ่งอำนวยความคล่องตามสั่งล่วงเค้าหน้า เช่น หมอน […]

Untitled Document ลมร้อนมาพร้อมกับหมอกควันไฟสีเทา ๆ ที่มีอยู่ทั่วในแทบภาคเหนือ แม้แต่ในกรุงเทพก็พ่างมีหมอกควันดูขมุกขมัวท้องฟ้าไม่สดใสเป็นสีฟ้าให้เห็น ภูมิอากาศเหมือนฝนจะตกแต่ก็ไม่สมรรถคาดเดาอะไรได้แน่นอนเหมือนในอดีต วันนี้ร้อนอบอ้าวแต่อีกสักคราวอาจมีฝนตก แต่ในปัจจุบันกลับไม่เป็นเช่นนั้น ร้อนจนอ่อนเพลียหรือแสบผิว แสบจักขุกันไปตาม ๆ กัน ทำให้ฉุกคิดว่า…..ธรรมชาติพลังลงโทษปุถุชนที่หยิบเอาใจช่วยทรัพยากรธรรมชาติ มาใช้แม้ว่าคาดการคำนึง กว่าจะมีน้ำมันให้เราใช้เกิดการทับถมสะสมมากี่ล้านปี? หลบร้อนขึ้นเหนืออีกครั้ง กับการเดินทางมาเยือนสู่ถิ่น…อุทยานแห่งชาติดอยอินทนนท์ เชียงใหม่ ที่ถือได้ว่าเป็นประทุนประเทศไทย..ประตูสู่หลังคาโลก ด้วยความสูงที่มียอดดอยสูงสุดในประเทศไทย ถึง 2,565.3341 เมตร จากระดับน้ำทะเลปานกลาง ตีนเทือกเขาหิมาลัย เกลอร่วมทริปของผู้เขียนแห่งครั้งนี้ เป็นลูกเยาวชนที่ได้ผ่านการคัดเลือกจากทั่วประเทศจำนวน 70 กว่าชีวิต ร่วมเข้าค่ายเอ็กโกไทยรักษ์ป่า รุ่นที่ 38 ทุกคนต่างมีความฝันที่จะได้สัมผัสกับธรรมชาติ ร่วมกันไขความลับธรรมชาติ แก้สมการ 4 ธาตุ ที่สำคัญ คือ ดินแหล่งกำเนิดต้นไม้พืชพันธุ์ต้นกำเนิดอาหารของมนุษย์ น้ำ หล่อสังสรรค์ธรรมชาติสร้างความชุ่มชื่นให้สิ่งมีชีวิต ลม อากาศที่มีหน้าที่เชื่อมผสานระบบนิเวศ และไฟ อุณหภูมิ ความร้อนที่ลุ้นรักษาความสมดุลให้ธรรมชาติและสิ่งมีชีวิต แปลกแต่จริงเมื่อเราอยู่ในบูรีที่มีอากาศร้อนอบอ้าว แต่พอขึ้นดอยอินทนนท์อากาศผกผวนเย็นสบาย อยู่ในระดับ 18 องศา มาพรึบกับกระแสมารุตแทบไม่น่าลงบัญชีว่าจะหนาวเย็นเย็นได้เพียงนี้ ซึ่งผู้เขียนเองก็ไม่ได้เตรียมเสื้อกันหนาวไปแต่อย่างใด ทำอุดหนุนต้องผจญกับความหนาวและตัวคุ่นซึ่งร้ายกาจยิ่งนัก […]